Kaybolan Düşler Senfonisi - İbrahim Yusuf Pala

Öncelikle yazara teşekkür ediyorum kitabı gönderme inceliğinde bulunduğu için. Kitap hakkında değişik fikirlere sahibim ve bunlar sürekli çelişiyor kafamda. 
İlk önce şiirden hoşlanmadığımı ve şiir tadında yazılmış hikayelerden neredeyse nefret ettiğimi belirteyim.Yine de yazarın dili fena değildi. Yapmacıktan çok özgün bir havası vardı. Bu kadar süslü cümleler kurup bunu başarmak zordur.
Yazarın iyi bir şair olmasındandır belki bilemem. Ancak tek istisnası kitabın içinde geçen, kahramanın yazdığı hikayeler. Ya da izlediğini söylediği tiyatro oyunları. Yazar hikayeye ironi katmak için bu kadar klasik, biraz da ucuz hikayeler oluşturmuş olabilir. Ancak ne zaman gittiği bir oyundan bahsetse yine nasıl saçma bir hikaye olacağını merak ettim durdum. En sonda yazdığı intikam hikayesinin dilini beğenmediğim gibi benzer bir film izlediğim için sonu benim için sürpriz olmadı. Kitabın kendisini sevdim ancak içindeki eklemelerden hoşlanmadım. Umarım doğru ifade edebilmişimdir. 
Bir psikolog olarak hikayedeki Terapisti (Bayan Nova) başarılı buldum. Tüm zekasına rağmen bizim çok sık karşılaştığımız "ama benim halisünasyonlarım gerçek, ama ben onları kontrol edebiliyorum" algısını güzel yansıtmış. Gerçekliğin göreceli olduğunu vurgulaması da güzel. Gerçi meslekten dolayı muhtemelen ben hiç "Acaba gerçek mi ya?" diye düşünmedim. 
Kitap zaten iki saatte okunuyor. Yeterince akıcı da. Dili beklediğimin üzerindeydi. En iyi yanı da özgün olması diye düşünüyorum. Yazara tavsiye vermek haddim değil ancak belki sembolizmi daha az kullanıp klişelerden uzak durmak yararına olabilir. Kitabı tavsiye ederim ancak hoşlanmayanlar da olacaktır. Biraz da tarz ve ilgi meselesi sanırım. Keyifli okumalar diliyorum herkese.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder