Hayatın Kıyısında - Jennifer Niven

Yine ya sevilen ya da tam tersi yorumlar alan pek ortası olmayan romanlardan bir tanesi ile karşınızdayım. Ama ben diğer insanların aksine ortalama bir yorum yapacağım. Yakın zamanda film haberini almış olmama ve özellikle sonundan dolayı kitabı beğenmiş olmama rağmen ilk iki yüz sayfa benim için zordu. Kitap o kadar depresif ki uygun ruh halinde olmadığınızda ne kadar iyi olursa olsun okuyamıyorsunuz. Ben de kitaba neredeyse bir hafta kadar ara verdim. Bugün geri döndüğümde ise kalanını büyük bir hayranlıkla bitirdim. 

Sevmemin sebeplerine gelecek olursam ilk olarak kitap bana çok emek verildi, ben çok çalışmanın ürünüyüm diye bağırıyor adeta. Hiç bir şey şansa bırakılmamış, her detay araştırılmış. Bunun bir sebebi muhtemelen yazarın kitapta kendi yaşadığı olayları da kullanmış olması. Dolayısı ile çok gerçekçi ve bir romanda en çok takdir ettiğim özelliklerden biridir. 

İkinci olarak kitabın verdiği mesajı, psikiyatrik hastalıklarla mücadele eden insanların yaşadıkları yaftalanmayı, etiketlemeyi vurgulamasını bu alanda çalışan bir insan olarak çok sevdim. Bu konuda pek fazla bilgi sahibi olamayan insanlara farklı bir bakış açısı kazandırmaya yardımcı olabilir ve bunu çok kıymetli buluyorum. 

Son olarak en iyi ve belki de üzücü yanı insanların gencecik, zeki, iyi bir çocuğun göz göre göre ölmesine izin vermesini okumaktı sanırım. Bu iyi bir şey değil tabi ki ama kitapta da söylediği gibi her kırk saniyede bir kişi intihar ediyor ve bunları göz önüne seren böyle kitaplar insanların gözünü ve en önemlisi yüreğini açabilir belki de. 

Violet aslında hasta değildi. Yas tutan bir genç kızdı sadece. Ve dolayısıyla Finch'in onu hayata bağlaması gayet normaldi. Popüler kültürün, kitapların ve filmlerin aksine gerçekten hasta olan bir insanı hiç bir gençlik aşkının kurtaramayacağını en iyi ben biliyorum. Ama o çocuk yaşta öyle içten öyle bir sevgiydi ki, yazar bunu öyle güzel hissettirmişti ki, ister istemez bir şeylerin değişmesini, bu sevginin bu değişime yetmesini diledim. Ama önce de söylediğim gibi kitap gerçekçiydi ve gerçek hayatta işler böyle yürümez. 

Bunlar kitapta bir suçlu olmadığı anlamına gelmiyor tabi. Finch'i seven ve sevmeyen onlarca insan göz göre göre onun ölümüne izin verdi. Yaftalanmanın insana neler yaptığını vurgularken tedavi edilebilir bir hastalığın genç bir çocuğu nasıl yiyebildiğini okumuş oldum. Müdahale edebilecek onlarca insan varken hiç birinin bir şey yapmayışını. Hiç birinin Finch'e ulaşamayışını. 

Şu an bunları ve benzerlerini yaşayan binlerce çocuk bir yerlerde nefes alıyorlar. Birilerinin onlara yardım edecek bir şeyler yapmasını bekliyorlar ve bazılarına kimse yardım edemiyor. Bütün bunları göz önüne sermesini, bunları hatırlatmasını, bize düşündürmesini sevdim. Özellikle bu konuyla özel olarak ilgili olmayan ya da meslek edinmemiş insanların da az da olsa bilinçlenmesine yardımcı olabilir.